To już jesień

Jesień. Wrzosy i popielate mgły.

 

 Ruda smuga maślaków pod modrzewiami.

Dzikie wino już czerwone, a malwy kwitną, jakby nie umiały przestać.  

 

 

 Na starej studni poczęstunek dla wiewiórek.

 A w domu ciepły kot i ciepły piec.

 Ale na to jeszcze czas, jeszcze kusi droga, wabi pachnący jesienią las.
 

 

Potem trochę prozy: zupa fasolowa.
 

Kieliszek wina? Czemu nie. W końcu tylko głupie nie piją przy zupie.

 
A kiedy zapadnie noc i wzejdzie księżyc…

 
„Ogniska już dogasa blask,
braterski splećmy krąg.
W wieczornej ciszy, w świetle gwiazd
ostatni uścisk rąk.
Kto raz przyjaźni poznał moc,
nie będzie trwonił słów.
Przy innym ogniu, w inną noc
do zobaczenia znów”.